Sympatycy Miętus Opublikowano 24 Września 2017 Sympatycy Udostępnij Opublikowano 24 Września 2017 Jack, Rozumiemy zmęczenie i czekamy na dalsze newsy... Szerokości LWG Odnośnik do komentarza
Pan rypak Opublikowano 24 Września 2017 Udostępnij Opublikowano 24 Września 2017 Ja i Jacku w doma. Po ogarnięciu dodamy to i owo +zdjęcia z aparatu Zorka 5.Pozdrawiam Mamoń.Zapomniałem dodać ,że przykro mi bardzo Odnośnik do komentarza
Klubowicze Roni Opublikowano 24 Września 2017 Klubowicze Udostępnij Opublikowano 24 Września 2017 Spokojnie, systematycznie i przede wszystkim cało wracajcie do domu. Od momentu gdy " Zdun przyszedł do Jack'a" cały czas śledziłem wątek i nie odpuściłem ani jednego wpisu, ech....fajna ta Wasza wycieczka. pzdr ps. spóźniłem się już są w domu Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 24 Września 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 24 Września 2017 Będzie jeszcze trochę fotek i ciekawostek, ale dajcie odpocząć Odnośnik do komentarza
Sobier Opublikowano 25 Września 2017 Udostępnij Opublikowano 25 Września 2017 Dajemy odpoczywać i czekamy Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 27 Września 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 27 Września 2017 Ciekawe i pouczające były okoliczności naszego ostatniego noclegu w podróży, którymi postanowiłem się tu podzielić. Sobota, zbliża się wieczór. Jesteśmy niedaleko Trnavy na Słowacji. Korzystając z wifi na stacji benzynowej wbijamy się na Booking. Szukamy noclegu w Trnavie. Jest. Wybieramy najtańszy hotel, ale nie bukujemy, tylko jedziemy pod adres. Po krótkich poszukiwaniach i dopytaniu lokalesów znajdujemy. Okazuje się, że to 8 piętrowy, leciwy blok z wielkiej płyty. Jeden z wielu podobnych na osiedlu, więc trudno było odróżnić, że to hotel. http://www.hotelspectrum.sk/ Wchodzimy na recepcję. Za ladą śliczna blondynka z dużymi …oczami Przed ladą elegancik, chłopczyk walczyk z różowym drinkiem ze słomką, wpatrzony w blondynkę. Uroczo się uśmiechają do siebie i coś gaworzą. Podchodzę, pytam blondynkę: - Czy mogę mówić po polsku? - Ne rozumiem, coś tam, coś tam po słowacku. - We need a room for 1 night… itd. - Ne ma. - What? But it was on Booking a few minutes ago. - Ano ne ma! To my z Rypakiem za telefony, sprawdzamy Booking. Pokój nadal jest i jeszcze kilka innych. Pokazujemy blondynce. - jak nie ma, jak jest! - My do niej już po polsku. Ona do nas coś - bla bla bla szybko po słowacku. - To co, mamy rezerwować przez Booking, żeby dostać pokój? Znowu coś zatrajkotała i zaczęła klikać w komputer. Elegancik widocznie doszedł do wniosku, że na razie nie pobajeruje i się zmył. Po paru minutach klikania, blondynka pokazuje nam kratkę z tabelką cen pokoi, wskazując na cenę 39 E. Przeliczamy, że zgadza się z ceną z Bookingu. - OK, bierzemy. Czy to cena z brekfastem? - Ne, za brekfast 5 E za osobu. Poklikała znowu, wreszcie karze płacić 50,30 E. Drapiemy się po głowach, jak jej to wyszło. Od kiedy 39 + 10 = 50,30? Okazuje się, że jeszcze musimy zapłacić jakiś tax 1,30 E. Klimatyczne, czy co? Dobra, płacę kartą. Wbiłem PIN. Czekamy. Czekamy… Mija z 5 minut. Za nami zebrała się już spora kolejka. A my cały czas stoimy w kompletnych motocyklowych strojach i przeciwdeszczowych kondonach. Mówię do niej po angielsku - Daj klucz, pójdziemy do pokoju, przebierzemy się i wrócimy. Pliiis! - Ne możem dać kluć prekam ne zaplatite (czy jakoś tak). No to czekamy. Po kolejnych 10 minutach wreszcie transakcja przeszła. Dostaliśmy kwita i klucz (kartę) i uradowani, choć zmęczeni udaliśmy się do pokoju na 7 piętrze. Na szczęcie windą. Pokój, jak pokój. Dwa łóżka, szafa, balkon, kibel z prysznicem. Standard raczej niski. Na jedną noc w podróży nie ma co narzekać. Ważne, żeby się wyspać. …No właśnie. Wyspać! Tymczasem około trzeciej nad ranem budzi mnie jakiś hałas. W pokoju obok zaczęła grać dyskoteka, słychać głośne rozmowy, śmiechy i śpiewy. Leżę parę minut próbując znów zasnąć. - Qrwa! – Słyszę Rypaka na łóżku obok. - Co nie śpisz? - A ty qrwa co nie śpisz? I tak leżymy prawie godzinę. Zabawa z pokoju obok przeniosła się również na sąsiedni balkon. Zakładam spodnie wychodzę na balkon, próbuję uciszyć kolesi. - Trata tata, coś tam coś tam, dobre, dobre. – Słyszę po słowacku w odpowiedzi. Zabawa nie ucicha. Po paru minutach ponownie zakładam spodnie idę na recepcję. Tam na szczęście już nie ma tej blondynki, tylko dwóch młodych facetów. Tłumaczę o co chodzi. Jadą ze mną na górę. Pukają do imprezowiczów. - Trochu tisze, trochu tisze, prosím. No tak, myślę sobie: trochu tisze. Akurat to coś pomoże. Tak, jak myślałem. Gwar ucichł może na 3 minuty. Kolejną godzinę przewracamy się na łóżkach. Wreszcie słyszę głośne walenie do sąsiednich drzwi. Jakaś ostra rozmowa. Ucichło. Śpimy... Jakie śpimy? Budzik dzwoni! Dla mnie morał z tej historii taki, żeby nie wybierać najtańszego hotelu w mieście A już na pewno nigdy Spectrum w Trnavie. O, taki właśnie pokój. Widok z okna nie zachwycał. A kolacja w takich okolicznościach przyrody. Eh, jakże żal, gdy spojrzeć na fotki kilka postów wyżej. Odnośnik do komentarza
Sympatycy zdun13m Opublikowano 28 Września 2017 Sympatycy Udostępnij Opublikowano 28 Września 2017 Ponieważ dopiero teraz ogarnołem robotę i temperaturę ciała po powrocie chcę się z wami podzielić wrażeniami naszą wycieczką po Albanii. Plany aby zobaczyć Albanie były różne. Najfajniejszy to taki , aby wyjechać z naszej bazy Canji w Czarnogórze i przejechać do Sarandy. Przejechać przez przełęcz Llogara i spać tam. Do przejechania miało być 450km. Mało ? No nie do końca w tamtych warunkach to 8 do 9 godzin w siodle. Na drugi dzień mieliśmy zobaczyć Blu Eyes. i w drodze do bazy przejechać przez bardzo fajną drogę SH 20 Ale. Posiedzieliśmy wieczorem, pomyśleliśmy i wzięliśmy pod uwagę wszystkie plusy dodatnie i zmieniliśmy plany na mniej ambitne. A kto nam zabroni. Przecież to nasz czas i robimy z nim co chcemy. I tak usprawiedliwiając swoje lenistwo wybraliśmy: JEZIORO KOMAN: Rejs po Jeziorze Koman należy do największych atrakcji turystycznych Albanii. I słusznie, trwająca 3 godziny przeprawa promowa dostarcza spektakularnych widoków, których nie są w stanie przyćmić nawet śmieci pływające po powierzchni zbiornika wodnego. I wszystko pięknie ale trzeba dojechać do tego promu. My musieliśmy jechać drogą SH25. Żeby nie zanudzać was o brzydkim asfalcie, którego czasem nie było powiem tak. 125km w trzy godziny. Na prom wjeżdża się praktycznie prosto z tunelu wykutego chyba ręcznie. Dojechaliśmy na styk. Upchneli nas na tej krypie w taki sposób że przechodziliśmy po motorach aby dojść do kabiny pasażerskiej. Zwykle na końcu promu jest kładka po której się wjeżdża a po zapakowaniu owa kładka podnosi się aby żaden przewożony pojazd nie wpadł do wody w trakcie transportu. Tutaj było trochę inaczej. Na rzeczonej kładce postawiono VW Tourana i tak wyruszyliśmy w zbyt za długą podróż po jeziorze Koman. Pogoda nie dopisała przez ¾ drogi deszcz siąpił ale widoczki przypominały Norweskie Fjordy. Więc warto było wydać 35euro. I tak dotarliśmy do portu. Wypychanie motorków to nic niezwykłego. Tutaj tak jest. Wszystko udało się, nikt nie poległ. Dalej wyruszyliśmy w drogę nie wiedząc co nas czeka ? Przed nami wysokie góry i droga. Droga która nas mocno zaskoczyła. Asfalt nie nienaganny, droga która ułożona została na zboczu gór. Widoki łał. I tylko za niektórym winklem asfaltu nie było. Generalnie jak grupa nabrała rytmu. To miło było popatrzeć jak z lewej na prawą i odwrotnie nasze maszynki tańcowały. Ale właśnie tak jest jak się jedzie w grupie. Przychodzi taki moment że zapominamy o rozsądku i lecimy pędem owczym za kumplem. Tak po krótce spędziliśmy cały dzień na drogach Albańskich. Uwieńczeniem w sumie dosyć trudnego dnia było jedzonko. Jeżeli ktoś będzie planował podróż po Albanii to polecam prom po jeziorze Koman. Albo bardziej ambitną wycieczkę na południe tego kraju tak jak było w planach na początku. Tak czy inaczej, ogólnie Albania przenosi nas w czasy których niektórzy z nas mogą nie pamiętać. Polecam. Podziękowania za wspólną wycieczkę przesyłam dla Gumisia Resonka, Marcina62, Jula, Darka, Bobensa, Łukasza WP i dla mojej Hudzinki. Odnośnik do komentarza
bobbens Opublikowano 28 Września 2017 Udostępnij Opublikowano 28 Września 2017 nic dodać nic ująć - pozdrawiam Odnośnik do komentarza
marcin62 Opublikowano 29 Września 2017 Udostępnij Opublikowano 29 Września 2017 Piotrze, się uśmiałem. Ale poważnie... to warto było. Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 1 Października 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 1 Października 2017 Jeszcze trochę zdjęć wygrzebanych ze śmietnika w telefonie. Rypak i jego armata, czyli: gdy chcesz jej powiedzieć, że ją kochasz, ale nie potrafisz zrobić tego słowami. Kerkyra, stolica Korfu. Wspomóżcie, dobrzy ludzie! Ceny w Albanii. 1€ = 130 leków. Czyli wcale nie tak tanio. Ale trzeba brać poprawkę, że to miejsce turystyczne, no i można płacić kartą. Odnośnik do komentarza
Saper Opublikowano 1 Października 2017 Udostępnij Opublikowano 1 Października 2017 Godzinę temu, Jack napisał: ... Rypak i jego armata, czyli: gdy chcesz jej powiedzieć, że ją kochasz, ale nie potrafisz zrobić tego słowami.... No tak , robi wrażenie... ale dlaczego zaczopowana? Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 1 Października 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 1 Października 2017 Hi, hi, to już trzeba Rypaka spytać.O, znalazłem! Sobier chciał cycki Odnośnik do komentarza
Sobier Opublikowano 2 Października 2017 Udostępnij Opublikowano 2 Października 2017 Jack ale nie takie Zawiodłeś mnie acz kolwiek wierzę że masz coś bardziej interesującego na zdjęciach Odnośnik do komentarza
Pan rypak Opublikowano 2 Października 2017 Udostępnij Opublikowano 2 Października 2017 19 godzin temu, Saper napisał: No tak , robi wrażenie... ale dlaczego zaczopowana? Ponieważ nie było ubranka na to cudo,a bałem się ,że będzie wystrzał niekontrolowany Mógłbym przecież kogoś zranić.... Może coś dodam jeszcze od siebie ale nie dziś.Dodaje zdjęcia. https://photos.app.goo.gl/pOVG2hpbloWjRXdh2 Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 2 Października 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 2 Października 2017 Parę fotek zaciągniętych od kolegów. Sorki, że żarcie, ale to było najsmaczniejsze żarcie na całym wyjeździe. A i impreza też wspaniała.Sudbina w Sutomore. Trochę fotek było już wcześniej. Heh, na fotkach to w zasadzie już puste michy. Kto nie widział pełnych, odsyłam tu. http://forum.burgmania.net/topic/25486-montenegro-wielka-maj%C3%B3wka-2017/?do=findComment&comment=495545 Odnośnik do komentarza
Klubowicze Piootr Opublikowano 3 Października 2017 Klubowicze Udostępnij Opublikowano 3 Października 2017 Jacku, trzeba było fotki trzasnąć wtedy kiedy żarełko wjechało na stół, a ty serwujesz kości i resztki Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 3 Października 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 3 Października 2017 Racja, racja. Tylko, że jak wyjechało, to każdy myślał nie o fotkach, ale żeby nachapać jak najwięcej Jagnięciny było tylko 4 porcje, reszta to cielęcina. Niby też dobra, ale baranek lepszy. Odnośnik do komentarza
ALFI Opublikowano 4 Października 2017 Udostępnij Opublikowano 4 Października 2017 Dzięki za relację i fajne fotki. Zaj.....bardzo udany wyjazd. Jeśli czas pozwoli z chęcią dołączę do ewentualnego wyjazdu w przyszłym sezonie, prośba o wcześniejszą informację Odnośnik do komentarza
Klubowicze Jack Opublikowano 4 Października 2017 Autor Klubowicze Udostępnij Opublikowano 4 Października 2017 Może jeszcze małe podsumowanie? Nie będzie podsumowania kosztów, przejechanych kilometrów, spalonych litrów itp. Ani podsumowania wypitych litrów też nie będzie Na wyjazdach nie prowadzę księgowości. Natomiast naszły mnie takie przemyślenia: czy lepiej wydać więcej, czy lepiej wydać mniej. I dochodzę do konkluzji, że na przyjemnościach nie wolno oszczędzać. Oczywiście w granicach rozsądku. Przykładem bezsensownej oszczędności była rezygnacja z drugiej biesiady w Sudbinie. Po pierwszej wizycie, na odchodne obiecaliśmy gospodarzowi, że przyjdziemy znowu za 2 dni całą grupą, i żeby przygotował jagnięcinę dla wszystkich, prócz jednego, co to wegetarianinem jest (dla niego sałata). Następnego dnia koledzy przemyśleli, że to jednak za drogo. Owszem, koszt takiego obiadu, zakrapianego jeszcze piwem i rakiją, to prawie 20 E od osoby. Koledzy wymyślili więc, że kupią w budzie pieczone mięso ze świni, przywiozą na kwaterę, tu sobie zjemy, wypijemy, i będzie taniej. Nie pamiętam po ile była zrzutka za to mięso, ale też wcale tanio nie wyszło. Na dodatek połowa mięsa w końcu się zmarnowała, bo jakoś nie wchodziło. Jeszcze póki ciepłe było, to w miarę, ale potem to już ble. Niby dobre, ale jakoś słabo doprawione, no i jednak to tylko świnia A jagnięcinka była taka pyszniutka, smaczniutka, rozpływająca się w ustach, pycha micha, mniam, mniam! Poza tym mi było głupio, bo powiedziałem człowiekowi, żeby przygotował michę dla 10 mięsożerców + 1 wegetarianina, a potem się nie pojawiliśmy. Kolegom nie zależy, bo pewnie już nie mają zamiaru kiedykolwiek się tam pojawić. Natomiast ja jestem pewien, że jeszcze parę razy pojadę na jagnięcinę do Sudbiny w Sutomore. Gdzie jeszcze na pewno pojadę? Do Albanii pojadę! Ludzie tam bardzo życzliwie nastawieni do turystów, i chyba do siebie nawzajem też. Przykład naszego ciecia przesiadującego pod drzewkiem, którego pozdrawiał każdy lokales. Względem turystów Albańczycy chyba wręcz nadgorliwie uprzejmi. Tak jakby chcieli nadrobić lata izolacji ich kraju oraz oczywiście zarobić przy tym też. Mimo barier językowych z niczym nie mieliśmy problemu. Tylko płacić kartą nie można oraz bilonu w Euro nie chcą przyjmować, a jak już, to przeliczają po kursie 1 E = 100 leków. Normalnie jest 1 = 130. Do leków można się przyzwyczaić. Poza tym – jak tłumaczył nasz gospodarz – Tirana Banka du minute (2 minuty do banku). Kraj piękny, plaże piękne, góry piękne do objechania motocyklem. Śmieci w rowach i zaułkach takie same, jak w Grecji. No właśnie – Grecja. Motocyklem/skuterem to już chyba nie. Byłem 2 razy. Pięknie, ale daleko i drogo na miejscu. Heh, dopiero co napisałem, że na wyjeździe nie wolno oszczędzać na przyjemnościach, ale nie widzę tam przyjemności, których nie mógłbym zaznać gdzie indziej za mniejsze pieniądze. Żarcie najgorsze na całym wyjeździe. Co dziwne, bo z wyjazdu sprzed kilku lat na Chalkidiki żarcie wspominam jako całkiem niezłe. Owszem, na Korfu w paru miejscach było całkiem smacznie, ale trafiliśmy też ze 2 miejsca, gdzie nie dało się zjeść tego co nam zaserwowano. No i to uzo paskudne anyżkowe… choć to już kwestia gustu. Wymieszane z sokiem jabłkowym lub pomarańczowym dawało się przełknąć. To chyba tyle. W razie pytań służę informacjami. I już wodzę palcem po mapie... W 2018 majówka ładnie wypada Odnośnik do komentarza
Jarek_PL Opublikowano 4 Października 2017 Udostępnij Opublikowano 4 Października 2017 Odnośnik do komentarza
Sympatycy zdun13m Opublikowano 12 Października 2017 Sympatycy Udostępnij Opublikowano 12 Października 2017 Trochę Jacku rozumiem twoje uczucie związane z umówioną kolacją. Cóż stało się tak jak się stało. Jako stary gastronom. Wiem że nic z tej kolacji która nie doszła do skutku nie zmarnowało się. Więc pan restaurator kosztów nie poniósł. Co innego z danym słowem. Tutaj jest znacznie gorzej i sam bym się wstydził że tak wyszło. Ale pewnie i Ja byłem jednym z prowodyrów zmiany naszej wcześniejszej decyzij. Trochę trudno ogarnąć taką liczbę osób w nastroju wakacyjnym. Po za tym pamiętam o decyzjach wycieczkowych które kłóciły się z naszą umówioną kolacją. Wiele czynników wpłyneło na tą sytuację. Też bardzo żałuje że ponownie nie doświadczyłem tych smaków. Myślę sobie że za rok jak odwiedzisz tą pyszną knajpę to właściciel nie będzie miał złych wspomnień. A jak będzie. To zrzuć winę na kogoś kto nie będzie wtedy z tobą. Bo każdy z nas po trochu był winien tej sytuacji. Odnośnik do komentarza
Pan rypak Opublikowano 13 Października 2017 Udostępnij Opublikowano 13 Października 2017 To może i ja na koniec opowiem, co widziałem i doświadczyłem z grupą Bałkańską. Wyjazd w sumie ustalony już dużo wcześniej(2016) czekałem tylko na potwierdzenie terminu wyjazdu i ilości uczestników od Zduna. Potwierdzenie przyszło na Vibera, przez którego mieliśmy kontakt ze wszystkimi uczestnikami wyprawy. Mimo zadeklarowanych uczestników, a było 13 zostało 11 (życie codzienne). Powiem szczerze, że obawiałem się wyjazdu w tak licznej grupie, bo każdy swoje przyzwyczajenia ma, a to może rodzić konflikty w grupie. Większe wypady robiłem samotnie i zawsze byłem sobie sternikiem. Moje obawy rozwiały się już prawie na pierwszym postoju w Tlona na Węgrzech gdzie wszyscy się spotkaliśmy. Kolacja i spotkanie integracyjne pozwoliło się bliżej poznać jak np. Spanie w jednym pokoju z Jackiem, z którym w drugiej części jechaliśmy dalej na Albanię i Grecję. Powiem szczerze, że moje obawy były uzasadnione odnośnie chrapania(odgłos wyburzanego domu młotem) i nie dało się spać. Spakowałem sobie manele i udałem się do pomieszczenia gdzie mieliśmy integracyjne spotkanie(wyspałem się).Następnego dnia ustalony przejazd do Canji(Czarnogóra) gdzie podzieleni na grupy mniej i bardziej zaawansowani w nawigację docieramy o różnych porach. Moja grupa wyszła na tym najlepiej, ponieważ mogliśmy podziwiać okoliczności przyrody po zmroku, jazda w deszczu i po winklach we mgle wprawiały w zachwyt nawet samego nawigatora ‘’JACKA-vel paździocha’’ Moja navi też wariowała, ale miałem tego świadomość i po kilkunastu kilometrach, kiedy zapytałem kolegów czy czasami nie zboczyłem z kursu usłyszałem potwierdzenie tak….kurw….wracamy. Cali i zdrowi dojechaliśmy do Canji(Sutomore) gdzie mogliśmy wypić darmowego browara od właściciela przybytku pensjona Zorana. Wieczór spędzony w grupie, bardzo wesoły i upojny. Kolejne dni to plażing i wypady okolicznościowe na Lovcen, Ostrog (Monastyr), Dubrownik, Kotor i jezioro Koman(Albania) w grupach oczywiście. Jednemu koledze Marcinowi przytrafiła się kontuzja(igły jeżowca), które utkwiły mu w piętach po kąpieli w morzu. Był to jakiś znak chyba, bo przy wyjeździe wycieczkowej złapał gumę w tylnej oponie. Nie wnikając w szczegóły urazu byłem zaskoczony zaangażowaniem kolegów, którzy eskortowali kolegę do szpitala na badanie. Szkoda tylko, że zabrakło dla mnie miejsca, tak szybko się zapakowali…ech. Czarnogóra pięknym krajem jest i większość kolegów pewno to potwierdzi. Ceny przystępne, dobre jedzenie, piękne kobiety (np. Właścicielka knajpy Sławka) i ta eskorta do szpitala…. Do piątku 15września wszyscy bawili się przednio(plażing, bar, wycieczki, itd.), ale przyszedł czas na pożegnanie grupy tygodniowej i tej wypasionej(rypak+Jack). Jedni wracają przez Chorwację inni przez BiH, a my z Jackiem walimy na Albanie do Ksamil, gdzie zostajemy do poniedziałku. Drogi w Albanii średnie(większość dobre), ale z płaceniem kartą robią problem, mimo, że posiadają terminale. Widoki przepiękne, a droga do Sarandy urzekła mnie widokami. Albania przyciąga tym, co ma Grecja i Czarnogóra, ale ma umiarkowane ceny 130L=1euro, można taniej wymienić w kantorach, ale wielkiej różnicy nie będzie. W mieście Ksamil mają nawet tzw, Polską knajpę gdzie menu mają po polsku i można spotkać wielu Polaków. Znaleźliśmy apartament za 10 euro/osoba bez śniadania w nowym budynku i z garażem na moto. Na plaży standard dwa leżaki/parasol=4-5euro Spotkaliśmy mojego kolegę z żoną z innego forum(Honda Paneuropean), z którym spędziliśmy kilka dni w Ksamil na plaży i knajpie. Pobyt komfortowy i mimo małych uwag wracam tu za rok … W niedzielę udajemy się z Jackiem po bilety do Sarandy na poniedziałkowy prom na Korfu. Kupujemy na wczesną porę ok.10,00(28euro/osoba+moto) Prom płynie ok, 1,5godz, więc mamy czas na wypoczynek, opalanie i rozmowy Polaków jak w filmie Rejs heh. Inżynier Mamoń poznaje…. Grecja wita pięknymi widokami i chaosem na granicy ,a celnik w polówce odprawia nasze motory. Znajdujemy miejscówkę w Hotelu Arion za 35euro/osoba-tanio już było….Teraz będziemy słono płacić za wszystko. Wyspę objechaliśmy w trzy dni, a i tak wszystkiego nie zobaczyłem. Polecam wjazd na najwyższy szczyt wyspy Pantokrator, gdzie znajduje się klasztor i punkt widokowy na całą wyspę i wybrzeże Albanii. Jeśli już będziecie chcieli wjechać na górę to tylko drogą przez Ano Korakiana(25 serpentyn) przepiękne widoki i klimatyczne miejsca po drodze. Po jednym dniu w Hotelu Arion zmieniamy miejscówkę na apartament, ale już nie w centrum miasta. Cena podobna, ale komfort znacznie wyższy z basenem, gdzie wieczorami można wypocząć po zwiedzaniu. Generalnie wyspa urokliwa tylko te ceny, do których nie przywykłem i moja karta również. Powrót w piątek przez Macedonię, Serbię, gdzie nocujemy i tu wraca uśmiech na twarzy, mimo, że jedziemy od godziny w deszczu. Powodem zadowolenia są ceny i przepyszne jedzenie jak w Czarnogórze. W sobotę docieramy do Słowacji i mieście Trnava znajdujemy nocleg, gdzie w nocy młodzi pasjonaci sportu urządzili sobie bibę obok naszego pokoju(dobrze, że stopery miałem). W niedzielę po pysznym śniadanku i nieprzespanej nocy ruszamy do domu, gdzie docieram ok.15.00. Trip bardzo udany bez usterek w miłym towarzystwie i przejechane ok.5500km. Przepraszam, że tak ogólnie, ale czasu mało na ogarnięcie tematu. Tak na przyszłość przy wyprawach powyżej kilku osób warto wyznaczyć pisarza ,który będzie relacjonował nasze zmagania ,bo przy tylu wpisach wszystko się rozmywa i nie wiadomo co się dzieję dla czytającego relację. Odnośnik do komentarza
Klubowicze GrzechoCnik Opublikowano 13 Października 2017 Klubowicze Udostępnij Opublikowano 13 Października 2017 Opis świetny a wypad jeszcze lepszy. Mnie najbardziej podobały się panoramki z gór z serpentynami. A tam z tej skały z leżakami to skakaliście do morza (na skróty) ? Odnośnik do komentarza
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się